24 Temmuz 2011

Bir Söz Hikayesi

İlk  yazım son 1 aydır evimizi meşgul eden mutlu bir habere dair. 
Kardeşim ve  sevgilisi evlenmeye karar verdiler.. Sakın sanmayın ki söylediğim kadar kolay oldu:-) Yaklaşık 10 senedir beraberlerdi ve sonunda birbirleri için uygun olduklarına karar verebildiler,  ilk aşama olan “isteme” kısmı küçük çaplı bir organizasyon olarak hayatımıza girdi.

Gelelim hikayemize, gün bir pazar günü olarak belirlendi, biz annemle tüm hazırlıkları yapmaya başladık ve bir anda öğrendik ki kızımız o hafta işi dolayısıyla bir hafta Las Vegas da olacakmış, ve istanbul a geliş zamanı cumartesi aksam 17:30!!!!  Bu konu  anneme ve bana ne kadar anormal geldiyse , bizimkine  o kadar normal geldi. Tepki olarak " aman canım ne olacak, ben akşam iner uçaktan, eve gidip oradan da Sapanca'ya geçerim " dedi... Hazırlıklar için koşturup nasıl halledeceğiz diye düşünürken Torte Bakery'den Banu hemen devreye girerek imdadımıza yetişti ve  bize harikalar yarattı :-)) 
Torte Bakery'den pembe Damiye'ler ve  Hanımeli'nden zeytinyağlı dolma


Büyük güne 1 gün kala kızımız 17:00 de İstanbul'a indi, hatta eve gitmeden , Vakko'dan saat 19:00 a aldığı gelinlik bakma seansına bile yetişti.

Büyük gün geldi.... Sabah erkenden uyandık, hatta gece 2 kere kabus gördüm, birinde pasta küçük çıkıyordu, diğerinde ise tek hatırladığım " Allaha şükür rüya imiş" dediğim :-) Tüm hazırlıklar başladı evin içinden herkes bir yerden bir yere koşturuyor, tabaklar hazırlanıyor, masa süsleniyor, bahçe düzenleniyor...
Torte'den croissant, Hanımeli'nden elmalı kurabiye
Ve, karşımda benim küçük kardeşim, öylesine doğal etrafa bakınıyor ki- şu an kimse umurunda değil, sadece o ve sevgilisi var sanki-  gözlerindeki ışıltıdan etkilenmemek mümkün değil, ya sevgilisinin ona bakışı, işte ömür boyu sürmesini isteyeceğim bir tablo. 
Ve  bir anda fark ediyorum ki yıllardır korumaya ve kollamaya alıştığım bebeğim artık büyümüştü, karşımda tek başına ayaklarının üstünde duran bir kadın var... Artık ablalık formundan biraz arınmam gerekecek galiba:-)
Taze güllerin yer aldığı pastamız Torte'den




İlk adımlarını attılar:-) Umarım hayat onlar için her zaman bugün de olduğu gibi mutlu, keyifli ve bir o kadar da huzur dolu geçer....

Bizimkiler, Eylül başı evleneceğiz  diyorlar, pardon yanılmışım, bizimki hala büyümemiş galiba:-)

Bu günümüzde yardımcılarımız...

Torte Bakery – Ortaköy 0212 261 74 31
Hanımeli -   Moda 0216 449 57 50

15 Temmuz 2011

Yeni Başlangıçlara...

Ben, uzun yıllar  hatta bence çok uzun süredir -15 sene- kurumsal hayatın
bir parçası oldum. Son yıllarda en çok sorguladığım konu  ise "Bu ben miyim?" 
ve "Mutlu muyum?" ve hepsinden önemlisi "Nereye koşuyorum?"
Cevabim hep aynıydı.. Evet,  ben bu hayatın bir parçası olmak istemiyordum, 
ama bir kalemde  “Vazgeçebilmek” kolay mı?

İlk başta bize cazip gelen kurumsal hayat, bir süre sonra bizleri kölesi haline getiriyor,  bizlere sunduğu bir anlamda da zengin olan dünyadan vazgeçmek hiç de  kolay değil. Elimizde şirket telefonları,  şirket arabaları, özel sigortalar, en güzel  yerlerde en iyi  imkanlarla kalmak vb...  Hepsi bizi bu kurumsal dünyada tutmak için  oyunun bir parçası. Bazılarımız bununla mutlu oluyor, toplumsal hayatta edindiğimiz bu statü hoşumuza  gidiyor . Hatta bu oyunun bir parçası olmak bizi gururlandırıyor ve hayatımız son sürat akıp gidiyor.  Yetişemediğimiz toplantılar, vakitsizlikten masa başında yenen sandviçler, kaçırılan konserler, evet hayatımızı koşarak yaşıyoruz… Ne yaparsak yapalım “ Yetişemiyoruz”

İşte tam da bu  noktada , bizim hayatımız elimizden kaçıyor ya da en azından ben böyle hissettiğim için " Vazgeçtim"  

Elif Şafak’ın da dediği gibi “ Şu hayatta yaşadığımız sorunların çoğunu 
vaz-ge-çe-me-di-ğimiz için yaşıyoruz aslında.” Hayatımda önemli bir role sahip bu yazıyı sizlerle de paylaşmak istiyorum… 
http://www.haberturk.com/yazarlar/621622-vazgecebilmeye-methiye. Her şeyi o kadar güzel anlatıyor ki.


Şimdi sizlerle yeni hayatımda beni mutlu eden güzellikleri paylaşacağım, 
bloğumun  adı "Mel'in Yeri".  Burada,  beni bir gün Kapalıcarşı da kumaş seçerken,  başka bir gün Kadıköy de eskicilere bakarken yada Milano sokaklarında avarelik yaparken bulabilirsiniz .

Umarım yeni dünyamda sizler de  benimle mutlu olursunuz…